سیاهی ، سپیدی

امروز شعر خوشی از اقای محمود کیانوش خواندم که از شاعران استاد و از پایه ریزان شعر کودک در ایران و هم اکنون مقیم انگلستانند.ـ بادیدن این شعر ، به یاد این اوراق افتادم و آنرا همراه با تصویر استاد کیانوش در این اوراق درج کردم.ـ

برای ایشان سلامت و سالهای خوب وسرشار از سرود و سرورآرزومندم.ـ

سیــاهــی ، سپـیـــدی

از دیرباز
همواره گفته اند
که در زیر آسمان
رنگی
بالاتر از سیاهی نیست؛
امّا اگر دُرُست ببینیم،ـ
رنگ نه،ـ
چیزی مگر خیالِ واهی
نیست!ـ

این دیوِ رنگ خوار
هر لحظه روشناییِ عالم را
در خود به نیستی
تهدید می کند؛
با هیبتِ سکون و سکوتش
انسان را
از عشق،ـ
از خدا
نومید می کند.ـ

شاید
باید همیشه گفت که رنگی
زیباتر از سپیدی
نیست؛
این رنگِ مهربان
در جلوه اش نشانی
از ترس و ناامیدی
نیست.ـ

رفتارِ او
با رنگهای دیگر
رفتارِ مادری ست
که پنداری
آنها همه
زاییدگانِ اویند،ـ
نورِ برون دمیده
از دیدگانِ اویند.ـ

شاید
باید بگوییم:ـ
«سیاهی
بی رنگ است!ـ
امّا
بالاتر از سپیدی،ـ
زیباتر از سپیدی
رنگی نیست!ـ

محمود کیانوش

1 . 4. 2009